Van natte Ha Long naar droge Ha Long Bay

Woensdag 7 juni 2017
Vannacht is er echt iets raars gebeurd; het regende! Leuk voor de watervallen, maar dit zijn we dus echt niet gewend op vakantie. Goed dat we hier weg gaan. We bestellen een standaard ontbijt, toast met ei en jam. Dat is echt het beste op de kaart behalve dan voor de porties vers fruit. Maar we hebben nog een hele watermeloen, mango en een aantal pruimen die vandaag ook op moeten.

Met de taxi naar Cat Ba town, waar we ruim te vroeg arriveren. WJ doet een rondje door de stad waar hij bij een drogist een Nederlands meisje ontmoet die een hele nare geinfecteerde schaafwond op haar been laat behandelen bij de drogist. Probeerde een overstekende hond te ontwijken op de brommer... Ik zocht zonnebrandolie, maar dat heeft ineens geen prioriteit vergeleken bij haar wond. We stappen in de bus en reizen vandaag met bus-boot-bus naar de droge Ha Long Bay. Droog? Het heeft hier ook geregend en alles ziet er maar nat uit. Maar de regen is natuurlijk opgehouden sinds wij uit de 2e bus zijn gestapt. We hebben een nieuwe app (aanbeveling voor alle reizigers): mapsme. Je kan overal offline zien waar je bent en dus ook elke taxichauffeur beoordelen of ie je wel goed heeft begrepen.

We komen om ca. 16 uur bij onze resort aan. Claudia heeft op internet een paradijselijk onderdak gevonden: Tam Coc Ricefield Resort. Midden in de "droge" Ha Long Bay iets van 10 huisjes van bamboe om een tuin met vijver en tropische begroeiing. Er lopen kikkers, padden, gekko's, een enorme slak met geen huis maar riante villa op zij rug door de tuin. Je moet gewoon uitkijken waar je je voeten neerzet tijdens het lopen. We mogen gratis fietsen gebruiken, even de banden oppompen en gaan maar. Voor ons lijken het wel kinderfietsjes, want het zadel kan niet echt omhoog, maar het is vermakelijk om nog voor zonsondergang wat van de omgeving te verkennen. Je kan hier een roeibootje huren, waar ze met de voeten de roeiriemen bedienen. Apart. Ja uiteraard is er een local die je dan rondroeit.

De lokale bevolking spreekt ons naast Engels ook in het Frans aan, er zijn hier kennelijk veel Fransen. We zoeken alvast het restaurant voor morgen uit, nemen een drankje in een "beer garden", waar net een jong vogeltje uit zijn nest is gevallen. We kunnen het nest niet vinden, dus deze is ten dode opgeschreven. We vragen welke vruchten in de bomen groeien die vandaag worden geoogst. We zijn er nog steeds niet achter wat "sâú" betekent. Ja, 6, maar dat is "sau" met andere leestekens en dat spreek je dus anders uit. En zo lijkt Vietnamees een eenvoudige taal met vrijwel alleen woorden met 1 lettergreep, maar er zijn zoveel woorden die je hetzelfde schrijft en net iets anders uitspreekt dat het een hopeloze missie lijkt om ons ooit verstaanbaar te maken.

Onderweg zien we ook een brommer een kar trekken waarop een levend varken met 4 poten vastgebonden aan een bamboestok op zijn rug ligt. Ook ten dode opgeschreven. We eten bij onze resort onder andere verrassend lekkere geitenvlees (daar staat deze streek bekend om) en maken plannen voor morgen.

Donderdag 8 juni 2017
Er is voor vannacht onweer en regen voorspeld, maar dat is uitgebleven. We denken toch dat dat met onze aanwezigheid te maken moet hebben. Gisteren was al een beetje raar, maar toen zaten wij droog in de bus naar regen aan de andere kant van het raam te kijken. Er is voor vandaag ook onweer en regen voorspeld, maar dat geloven wij niet. We willen een brommer huren om daarmee in het natuurpark Cuc Phuong te komen. Onze resort heeft alleen fietsen dus op de fiets naar het dorp. Vrijwel elk hotel zou hier brommers moet verhuren. Bij hotel 1 zeggen ze dat we niet op hun brommers bij het park kunnen komen, dat is te ver. Bij hotel 2 kan het wel maar ze raden het sterk af, omdat het te ver zou zijn. "Huur liever een auto met chauffeur voor de hele dag." Oke, boek maar, maar dan doen we dat morgen.

Voor vandaag wijzigen we ons plan, we gaan fietsen in deze mooie streek en stappen bij Trang An op zo'n roeiboot met voetpeddelende stuurvrouw achterop. Geweeeldig!!! We hebben zeker 3 uur met 2 Vietnamese jongens en stuurvrouw op een bootje gezeten, door 9 grotten heen gevaren in een schitterend landschap, 3 tempels bezocht (ja, dat hoort er dan bij) en apen gezien! Alleen het gekke was dat we helemaal niet stil bleven liggen om die apen beter te zien en er al helemaal niet naar toe gingen. Mevrouw peddelde gewoon door, dus we hebben 2 verwegfoto's. Klaar. En het weer is uiteraard opperbest.Toen nog op zoek gegaan naar een oude koningsstad Hoa Lu en PANG! Claudia's band ontploft terwijl ze naast haar fiets staat. We skippen Hoa Lu, lopen richting een dorpje en bestellen een smoothie bij het eerste terras. We zijn de enige gasten en de ingredienten moeten eerst gekocht worden. Het begint al wat te waaien en wolken trekken samen. Zou het dan toch? In ons beste Vietnamees leggen we uit dat we een lekke band hebben. Een oudere man neemt direct de fiets mee het dorp in en komt een kwartiertje later op Claudia's fiets terug gefietst. Voor 40 cent is haar band geplakt! We ronden de rekening naar boven af en fietsen zo snel als we kunnen op zo'n lage zit richting onweer en regen.

Alle rijst die op de wegen ligt te drogen wordt met haast in zakken gedaan. Wij schreven eerder dat er graan lag te drogen op straat maar dat heet hier rijst natuurlijk. Tegen de tijd dat we in Tam Coc zijn barst de hemel open en schuilen we op een overdekt terras. Na 15 minuten is het alweer voorbij en fietsen we verder naar onze resort. Wat een prachtige dag. We hadden bijna gewonnen van de weersvoorspelling, maar 1 onweersbuitje mag de pret niet drukken.