van Tortuguero naar Puerto Viejo de Sarapiqui
Door: WJ
Blijf op de hoogte en volg Claudia & WJ
11 December 2012 | Costa Rica, Puerto Viejo
Zaterdag 8 december
´s Ochtends vroeg op voor de boottocht van 6 uur. Het heeft de hele nacht geregend en het kom nog met bakken uit de hemel. De gids wil een dag uitstellen, maar wij willen allen graag gaan. Gewapend met regenpak en poncho en in plastic gepakte camera´s stappen wij in de boot op zoek naar wildlife. Ondanks de regen, toch veel gezien. Voor de liefhebber: diverse reigers, the American coot (meerkoet dus), apen, een baby luiaard, kaaimannen, ijsvogels, diverse leguanen en hagedissen, waaronder dat groene beest dat over water kan lopen (de Jezus-hagedis). Terug bij Casa Marbella krijgen we een typisch Costaricaans ontbijt: roerei met brood, vers fruit en sap. De zon is intussen gaan schijnen en hoe! ´s Middags lopen we met laarzen aan door het park. Die laarzen zijn geen overbodige luxe, maar we waren muggenspul vergeten en dat is zo mogelijk nog essentieler hier. Terug naar Marbella, muggenspul mee, maar die blijkt na 2 uur uitgewerkt. Maar na 5 uur sluipen door het bos hebben we toch heel wat vogels gezien en vooral apen, veel apen. Zo veel apen dat we aan het eind gewoon doorliepen als we weer van die brulapen of slingerapen in een boom zagen hangen. We moeten uitkijken dat we geen mieren vertrappen, want die zijn ook hard aan het werk om de bomen kaal te knagen en kleine stukjes blad in het enorme mierennest te brengen. Erg leuk gezicht. Zo nu en dan stappen we uit het bos naar het strand om te checken of er geen kleine schildpadjes uit het nest zijn gekropen, maar ja, er zijn hier geen locals he. Terug bij Marbella ziet Claudia een leguaan op het terras. Een hond komt op de leguaan af en die duikt in het water, komt pas 7 m verder naar boven en zwemt naar een voorbij drijvend blad. Van ons heeft de leguaan diploma B verdiend!
We gaan eten in een ander plaatselijk restaurant. We worden direct herkend als Nederlanders. Er waren meer Costaricanen die direct Nederlanders in ons zagen. WJ gaat even naar de wc om de vandaag gevangen en veroberde vis van zijn handen te wassen. Het is daar donker dus even het lichtknopje naast de Baños deur omschakelen. Is het hele restaurant in het donker. Perdone! De lichtknop van de baños is in de keuken natuurlijk. We rekenen af en de bedienende dame gaat even naar de overkant WC papier kopen om aan wisselgeld te komen.
Zondag 9 december
Vanmorgen om kwart voor 5 opgestaan, je weet maar nooit met al die lamantijnen in dit land. Maar er varen dan al motorbootjes in het pikkedonker zonder licht. Naast me wil iemand in een kano oversteken, maar hij ziet al spoedig het gevaar daarvan in en draait na 50 m al om. Wel interessant is dat recht boven ons terras 2 tijger-reigers een nest aan het bouwen zijn. We ontbijten, checken weer op het strand (zonder resultaat) en nemen om 11 uur de boot naar de bewoonde wereld. Onderweg veel leguanen, een krokodil en een koe op het strand. 3x overstappen op de bus en we komen aan in Puerto Viejo de Sarapiqui. Bij de busterminal staan 5 taxichauffeurs enthousiast naar ons te lonken. We kiezen 1 taxi uit en vragen hem ons naar hotel Mi Lindo te brengen. Hij moet lachen, want ons geselecteerde hotel is recht tegenover het busstation.
´s Ochtends vroeg op voor de boottocht van 6 uur. Het heeft de hele nacht geregend en het kom nog met bakken uit de hemel. De gids wil een dag uitstellen, maar wij willen allen graag gaan. Gewapend met regenpak en poncho en in plastic gepakte camera´s stappen wij in de boot op zoek naar wildlife. Ondanks de regen, toch veel gezien. Voor de liefhebber: diverse reigers, the American coot (meerkoet dus), apen, een baby luiaard, kaaimannen, ijsvogels, diverse leguanen en hagedissen, waaronder dat groene beest dat over water kan lopen (de Jezus-hagedis). Terug bij Casa Marbella krijgen we een typisch Costaricaans ontbijt: roerei met brood, vers fruit en sap. De zon is intussen gaan schijnen en hoe! ´s Middags lopen we met laarzen aan door het park. Die laarzen zijn geen overbodige luxe, maar we waren muggenspul vergeten en dat is zo mogelijk nog essentieler hier. Terug naar Marbella, muggenspul mee, maar die blijkt na 2 uur uitgewerkt. Maar na 5 uur sluipen door het bos hebben we toch heel wat vogels gezien en vooral apen, veel apen. Zo veel apen dat we aan het eind gewoon doorliepen als we weer van die brulapen of slingerapen in een boom zagen hangen. We moeten uitkijken dat we geen mieren vertrappen, want die zijn ook hard aan het werk om de bomen kaal te knagen en kleine stukjes blad in het enorme mierennest te brengen. Erg leuk gezicht. Zo nu en dan stappen we uit het bos naar het strand om te checken of er geen kleine schildpadjes uit het nest zijn gekropen, maar ja, er zijn hier geen locals he. Terug bij Marbella ziet Claudia een leguaan op het terras. Een hond komt op de leguaan af en die duikt in het water, komt pas 7 m verder naar boven en zwemt naar een voorbij drijvend blad. Van ons heeft de leguaan diploma B verdiend!
We gaan eten in een ander plaatselijk restaurant. We worden direct herkend als Nederlanders. Er waren meer Costaricanen die direct Nederlanders in ons zagen. WJ gaat even naar de wc om de vandaag gevangen en veroberde vis van zijn handen te wassen. Het is daar donker dus even het lichtknopje naast de Baños deur omschakelen. Is het hele restaurant in het donker. Perdone! De lichtknop van de baños is in de keuken natuurlijk. We rekenen af en de bedienende dame gaat even naar de overkant WC papier kopen om aan wisselgeld te komen.
Zondag 9 december
Vanmorgen om kwart voor 5 opgestaan, je weet maar nooit met al die lamantijnen in dit land. Maar er varen dan al motorbootjes in het pikkedonker zonder licht. Naast me wil iemand in een kano oversteken, maar hij ziet al spoedig het gevaar daarvan in en draait na 50 m al om. Wel interessant is dat recht boven ons terras 2 tijger-reigers een nest aan het bouwen zijn. We ontbijten, checken weer op het strand (zonder resultaat) en nemen om 11 uur de boot naar de bewoonde wereld. Onderweg veel leguanen, een krokodil en een koe op het strand. 3x overstappen op de bus en we komen aan in Puerto Viejo de Sarapiqui. Bij de busterminal staan 5 taxichauffeurs enthousiast naar ons te lonken. We kiezen 1 taxi uit en vragen hem ons naar hotel Mi Lindo te brengen. Hij moet lachen, want ons geselecteerde hotel is recht tegenover het busstation.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
